मिट्ट काळोखात ही एक उजेड बिंदू दिसतो आहे
निराशेत ह्या आशेचा किरण एक कुठुन उठला आहे
वैषम्य नाही की माझ्या वाट्याला फक्त दुःख आले
आश्चर्य हे की वाट्याला काही आनंदाचे क्षण मिळाले
हृदया रुतले काटे तरी ओठांवर स्मितहास्य आहे
दुःख बोचरे,तरी ओठांवर माझ्या आनंद गाणे आहे
तू दिलेल्या जखमांना मी अजुन जपले आहे
फुंकर हुळ घाल जरा,अजून रक्त रिसत आहे
तुझे ईप्सित नवे, स्वप्न नवे,मिळाल्या नवीन वाटा
मी कवटाळून त्या जुन्या भावना, तिथेच पडलो आहे
मंगळवार , २६/०३/२०२४ , ०३:४० PM
अजय सरदेसाई (मेघ)
No comments:
Post a Comment