प्रस्तावना

मला कविता करावीशी वाटते , पण जी कविता मला अभिप्रेत आहे , ती कधीच कागदावर अवतरली नाही . ती मनातच उरते , जन्माच्या प्रतीक्षेत ! कारण कधी शब्दच उणे पडतात तर कधी प्रतिभा उणी पडते .म्हणून हा कवितेचा प्रयास सतत करत असतो ...........
तिला जन्म देण्यासाठी , रूप देण्यासाठी ,शरीर देण्यासाठी ......
तिला कल्पनेतून बाहेर पडायचे आहे म्हणून
....

Tuesday 26 March 2024

वैतर्णी


 

तू हे जिवन मैथुन जाण

ते जीवाने मिथ्या जगावे

इच्छा सुटण्याची होता 

सद्य शरीर लागते सोडावे

 

घालमेल होत असे जिवाची

न जाणो ते काय घडावे

स्वर्गा ची ईच्छा असता

नर्कात स्व:कर्माने न्यावे

 

कोण हिशेब ठेवील याचा

जीवास कसे सर्व ज्ञात रहावे

तो चित्रगुप्त जी देईल शिक्षा

जिवास ते सर्व लागे भोगावे

 

जेव्हा शरिराचे होते कलेवर

पोहचतो जीव वैतर्णी घाटावर 

त्या वैतर्णी चा प्रवाह विक्राळ

उठती ज्वाळा न दिसे तळ

 

एक ही नाव नोहे घाटावर

जीवास पोहचणे पैलतीर

भले भले थरथरले वीर

पिण्यस इथे न मिळे निर

 

पुढचा जन्म कोणता जीवाचा

नी कोणत्या योनीत मिळावा

दुर्गुणात लिंपुन जीव राहता

घाणित किडा तो वळवळावा

 

जीवाने कर्मरहित असावे

सदा नामःस्मरण ते करावे

कुकर्मा पासून दूर राहावे

धर्म परायण सदा असावे

 

असे केल्यास न कोणती चिंता

देह सोडताच जीव पावे अनंता

तो असे वैतर्णी पासून खूप दूर

परम ईश तो परमानंदाचा चे पूर  

 

बुधवार , २७/०३/२०२४  ०९:३५  AM

अजय सरदेसाई (मेघ )


No comments:

Post a Comment