प्रस्तावना

मला कविता करावीशी वाटते , पण जी कविता मला अभिप्रेत आहे , ती कधीच कागदावर अवतरली नाही . ती मनातच उरते , जन्माच्या प्रतीक्षेत ! कारण कधी शब्दच उणे पडतात तर कधी प्रतिभा उणी पडते .म्हणून हा कवितेचा प्रयास सतत करत असतो ...........
तिला जन्म देण्यासाठी , रूप देण्यासाठी ,शरीर देण्यासाठी ......
तिला कल्पनेतून बाहेर पडायचे आहे म्हणून
....

Thursday 25 April 2024

मुलं सध्या ऐकत नाही

मुलं मोठी होतच असतात,

पुर्वी शिंग फुटायची, आता मात्र

त्यांना स्वतः ची मतं फुटतात.

पुर्वी सुपर मॅन वाटणारा बाबा,

मुलांना हल्ली बावळट वाटतो.

मित्रमैत्रिणींच्या कूल बाबांसमोर ,

स्वतः चा बाबा अडचण वाटतो .

"तु गप रे बाबा ! , यातलं तुला काय कळत?"

आपल्यांच चिमुकल्यांच्या तोंडुन हे ऐकतांना,

आपलं काळिज मात्र खूप तुटत.

इंस्टाग्राम ,फेसबुक ,यु ट्यूब,

यांचं आपल्याला वावडं असतं.

यातलं काही येत नसेल तर ,

मुलांच्या दुनियेत आपल्याला स्थान नसतं .

मुलांना समजावण्याचा खूप प्रयत्न केला ,

"बेटा , हे  वर्चुअल जग खरं नाही ,"

"ते फक्त एक ईल्यूशन असतं ."

"खरं जग खऱ्या माणसंच असतं"

"ते फक्त ईल्यूशन नसतं बाळा "

"ते फक्त ईल्यूशन नसतं"

पण या वर्चुअल जगांत आपलं कोण ऐकतं

आजच्या मुलांचे आयुष्य हे असाच असतं

मुलं म्हणजे तरी काय?

आपल्याच कर्मांची फळं!

आपण आईवडीलांना जी दिली,

आपण ही सोसायची तीच कळ

आपण ही सोसायची तीच कळ

उद्या तेही आई बाप होतील

देव करो नी त्याच्या मुलांना

न कधी शिंग न मतं फुटतील

 

गुरुवार  २५/०४.२०२४ ०५:५५  PM

अजय सरदेसाई (मेघ)

 

Wednesday 24 April 2024

दरख़्तों से पुछा


दरख़्तों से पुछा मैंने खुसफुसाने का सबब

जवाब वहॉँ से आया के हवाएं चल रही है

 

आफताब से पुछा मैंने आग उगलने का सबब

जवाब वहॉँ से आया के बादलों में नमी नहीं है

 

गुलों से पुछा मैंने उनके  खिलने का सबब

जवाब वहॉँ से आया के रुत बदल गई है।

 

एक बुलबुल से पूछा उसके खुशीसे गुनगुनाने का सबब

जवाब मिला के रब की बनाई दुनिया में कोई कमी नहीं है।

 

इक इन्सान से पुछा मैंने बारिश में भिगने का सबब

जवाब मिला मुझे के पास उसके कोई छत नहीं है।

 

 

बुधवार २४//२४ ०१:४० PM

अजय सरदेसाई (मेघ) 


सबब = कारण


Tuesday 23 April 2024

जो टूटकर भिखरते है


जो टूटकर भिखरते है वो अक्सर शीशे होते है।

जो गिरकर फिर उठते है वो अक्सर दिलवाले होते है।।  

 

किसी को ग़म खा जाए तो कोई बहुत बड़ी बात नहीं।

जिनका दर्द दवा बन जाये वो अक्सर दीवाने होते है ।।

 

जो गिरकर भी सँभलते है वो जिगरबाज़ होते है।

झेलते है तेज हवाओं को जो वो परवाज़ होते है।।

 

राहों में राही खो जाते है,अक्सर ऐसा होता है।

खोकर जो फिर मिलते है,वो खुशनसीब होते है ।।

 

मुश्किलों से जो डरतें है वो अक्सर नाकाम होते है।

मुश्किलों से जो लड़ते है वो अक्सर कामयाब होते है।

 

 

मंगलवार  २३/०४/२०२४  ०६:३० PM

अजय सरदेसाई (मेघ)


Saturday 20 April 2024

The Lonely Path


🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹

🌹 The Lonely Path 🌹

🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹

 

Alone and in silence leads the path,

Who knows where it leads,

Though it's green and flat.

And though the path appears to be ,

Well-trodden in plain view,

Those who have gone that way are very few.

One has to be alert and tread it with care,

Beware it may take you there,

Where you didn't want to dare!

 

Saturday 20/04/2024 03:32 PM

अजय सरदेसाई ( मेघ )

 


Friday 19 April 2024

निवाल्या सर्व वृत्ती


निवाल्या सर्व वृत्ती ,ईच्छांचा पाचोळा झाला

पेटवला अग्नी मनांत आणि तो कचरा राख केला

आत्म सुखात नग्न न्हाऊन मी लूटला स्वानंद

नको नको ते जोपासले वृत्तींनी माझ्या छंद

पुळणीवरून चालतांना मागे वळुन पाहिले

पाऊल खुणा पाहुन माझ्या, मनी वैराग्य दाटले

मेघ गर्जना आसमंती,मग अश्रू डोळ्यांत माझ्या का दाटले

अलवार आनंद-स्मित मी हळुच, का सर्व सद जनांत वाटले

आयुष्याच्या या वळणावर नको अहिकाचा बडिवार आता

चरणांशी तुझ्या आलो नाथा, नोको लोटूस मज तू दूर आता

 

शुक्रवार  १९/०४/२०२४   ०३:३० PM

अजय सरदेसाई (मेघ )


Thursday 18 April 2024

म्हज्या लहानपणांतलो गोवा आता खय दिसतां?


म्हज्या लहानपणांतलो गोवा आता खय दिसतां?

आता म्हज्या सोपनांतच तो माका मेळता !

नाल्ला पोफळी ची बाग केन्नाच सुकल्यां

आरसाळांतले गोड उदक सगळे आटल्यां

कांण्णा चुण्णां चे डोंगर माका अजून साद घालतात

डोंगरांचे मालक बदलले ,झाडां अजून तशीच आसात

काका मामा काकी मामी आता कोणूच उरू ना

पैली बशेन आता गोयांत आम्ही कोणी वचं ना

होडी गेली आणि फेरी आयली

कुळारं गेली आणि फार्म हाऊसेस आयली

हो बदल आमच्या पचनी पडू ना

पैलीचो गोवा आता खयचं दिसं ना !

मुम्बैचो पाहुणो आयलो की कितले ते प्रेम आणि पाहुणचार

आता प्रेम आटले सगळे आणि पाहुणचार जालो काबार

ते प्रेमळ गावडे केन्नाच भायर सल्ले

आता आमच्याच कुळारांचेर त्यांच्या भुरग्यांचे हक्क भरले

गोयच्या मानकुरादाची चव आता तितली गोड लागं ना

आणि गोड फणसाचो गर आता माका पचं ना

नुसते विकणारे आता भैये आयल्यांत

कोकणी उलयणारे आताभायले’ झाल्यांत

गोयांत आता तुका गुजराती मारवाडी आणि पंजाबी मेळतात

गोय आता तांचे , ते सरसकट सगळे चलैतात

आमच्याच देवळांत आता आमका कोण विचार नांत

फॉरेनरांक देव दाखयतात आणि डॉलर मेजतांत

बोरकराचो गोवा आता नावाक सुद्धा उरू ना

समुद्र किनाऱ्याचेर बियर मेळता , उदक थय मेळना

ती मज्या गोयच्या मातीची माया आता खयंच ऊरु ना

तरी पूण मज्या गोया ,हाव तूजेर मोघ करपाचो विसरू ना !


शुक्रवार  १९/०४/२०२४  ११ AM 
अजय सरदेसाई (मेघ )