प्रस्तावना

मला कविता करावीशी वाटते , पण जी कविता मला अभिप्रेत आहे , ती कधीच कागदावर अवतरली नाही . ती मनातच उरते , जन्माच्या प्रतीक्षेत ! कारण कधी शब्दच उणे पडतात तर कधी प्रतिभा उणी पडते .म्हणून हा कवितेचा प्रयास सतत करत असतो ...........
तिला जन्म देण्यासाठी , रूप देण्यासाठी ,शरीर देण्यासाठी ......
तिला कल्पनेतून बाहेर पडायचे आहे म्हणून
....

Friday, 5 September 2025

मराठी ग़ज़ल: मेघ


मतला:
रुंदावल्या कक्षा, सोडल्या आशा, भुर्रकन उडून गेलो।
आकाशात चांदणी एक, तिचा चंद्र होऊन गेलो।।

शेर २:
सुटल्या गाठी, तुटले पाश, मी कृतार्थ होऊन गेलो।
आयुष्य झाले सुंदर, मी विमुक्त होऊन गेलो।।

शेर ३:
धुसर क्षितिजावर उमटले रंग, मी हरखून गेलो।
पहाटेच्या मंद वाऱ्याला, गुपितं सांगून गेलो।।

शेर ४:
निरभ्र नभातून ओघळले गीत, मी गाऊन गेलो।
त्या सुरांत पुन्हा, स्वतःला सापडून गेलो।।

शेर ५:
अश्रूंच्या सरींनी धुतले दु:ख, मन झाले निर्मळ।
अंतरीच्या वेदना विरल्या, पुन्हा मी फुलून गेलो।।

मकता:
‘मेघ’ नभात मनसोक्त विहरुन, मोहरुन गेलो।
पावसाच्या थेंबात स्वतःला, अखंड भेटून गेलो।।

शुक्रवार,५/९/२५, ११:४८ PM
अजय सरदेसाई -मेघ

No comments:

Post a Comment