प्रस्तावना

मला कविता करावीशी वाटते , पण जी कविता मला अभिप्रेत आहे , ती कधीच कागदावर अवतरली नाही . ती मनातच उरते , जन्माच्या प्रतीक्षेत ! कारण कधी शब्दच उणे पडतात तर कधी प्रतिभा उणी पडते .म्हणून हा कवितेचा प्रयास सतत करत असतो ...........
तिला जन्म देण्यासाठी , रूप देण्यासाठी ,शरीर देण्यासाठी ......
तिला कल्पनेतून बाहेर पडायचे आहे म्हणून
....

Sunday, 20 July 2025

मुझे तुम याद आए....


 

जब जब बहार आई,और सावन ने ली अंगड़ाई,

मुझे तुम याद आए.....

कोयल कहीं जो चहकी, और हवा गीत गुनगुनाए,

मुझे तुम याद आए...

 

याद है मुझे अब भी बचपन के वो तराने,

वो तितलीयों के पिछे हम दौड़ते थे दिवाने,

जब जब आसमाँ में रंगों के बिखरे साए,

मुझे तुम याद आए.....

 

बचपन के वो खिलौने जो कभी न भुल पाए,

यादों की दराजों से,वो मुझे बहुत बुलाए,

बचपन की वो सहेली,जो न अब नजर आए,

मुझे तुम याद आए....

 

रविवार,२०/७/२५, १२:५६ PM

 अजय सरदेसाई - मेघ

No comments:

Post a Comment