प्रस्तावना

मला कविता करावीशी वाटते , पण जी कविता मला अभिप्रेत आहे , ती कधीच कागदावर अवतरली नाही . ती मनातच उरते , जन्माच्या प्रतीक्षेत ! कारण कधी शब्दच उणे पडतात तर कधी प्रतिभा उणी पडते .म्हणून हा कवितेचा प्रयास सतत करत असतो ...........
तिला जन्म देण्यासाठी , रूप देण्यासाठी ,शरीर देण्यासाठी ......
तिला कल्पनेतून बाहेर पडायचे आहे म्हणून
....

Saturday, 20 September 2025

who is my guru, my friend?


Unseen, how blooms the butterfly on desert vine,
Who tends the tall green sprout where sands align?


At dawn alone, why does the flower awake,
Who fills the buds with whispers that no eye can take?


Why do egrets’ garlands soar in skies so wide,
Blooming in shapes where only winds can glide?


Though notes and letters in endless forms may play,
The primal sound remains—Oṃ, eternal, they say.


The cosmic hum, the Brahm, how did it take its flight,
Across the vastness, turning darkness into light?


Who will tell me these secrets, to whom shall I bend?
That silent witness of all—who is my guru, my friend?


Saturday, 20/9/25 ,09:20 PM
Ajay Sardesai -Megh

कोण - कसे



नकळत कैसै होते सुरवंटाचे फुलपाखरू,
कोण पोशितो वाळवंटी उंच हिरवे तरू.


सूर्योदयीच का कुसुम फुलते,
कोण कळ्यांत भरते वारु,
का बगळ्यांची माळ फुले आकाशांत त्याच आकारू.


स्वर नी व्यंजन किती ही असले तरी मुळ नाद तो पण ओंकारु,
नाद ब्रम्ह हा ब्रम्हांडात या झाला कसा साकारु.


कोण सांगेल उत्तर यांचे, कोणास मी विचारू.
तो सर्व साक्षी कोण आहे, कोण माझा सदगुरू.


शनिवार, २०/९/२५ , ०८:३५ PM
अजय सरदेसाई -मेघ

Thursday, 18 September 2025

आईने में जो अक्स देखोगे तो घबराओगे



आईने में जो अक्स देखोगे तो घबराओगे।
घर, शहर, ये दुनिया — सब छोड़ जाओगे।।


सन्नाटे में जब नाम अपना पुकारोगे।
जवाब न आया तो भीतर सहम जाओगे।।


मिट्टी की महक में जब सचाई उभरेगी।
रिश्तों के सभी रंग बुझते पाओगे।।


नींदों में जो ख़्वाब टूटा सा पाओगे।
सुबह को उजाला देखकर तड़प जाओगे।।


दिल में जो बचा-खुचा सपना जगाओगे।
ख़ुद को ही अजनबी बनता पाओगे।।


"मेघ" आख़िर में जब चुपचाप बैठ जाओगे।
बस अपनी साँसों का बोझ महसूस कर जाओगे।।


गुरुवार, १८/९/२५ , ११:०२ AM
अजय सरदेसाई -मेघ

खंत

तारुण्यातली स्वप्ने विरून गेली, ही खंत।
आयुष्याची कळी गर्दीत चिरडून गेली, ही खंत।।


जपलं जे गुपित हृदयात, अंतरीच राहीलं।
मनातून ओठांवर न आलं, ही खंत।।


वाटलं होतं उमलतील पुन्हा नवी फुलं।
न उमलतांच पाकळ्या गेल्या झडून -ही खंत।।


प्रीत माझ्या मनातली, जरी गहिरी।
तुला न कळली सखे, ही खंत।।


"मेघ" अश्रूंमध्ये भिजत भिजत रात्र सरली।
माझा उदयस्त सूर्य मलूल-ही खंत।।


गुरुवार, १८/९/२५ , ०३:०१ PM
अजय सरदेसाई -मेघ

Tuesday, 16 September 2025

आहिस्ता आहिस्ता



 

ग़म बुंद-बुंद रिसता रहा आहिस्ता आहिस्ता।

दिल तिल-तिल टूटता रहा आहिस्ता आहिस्ता।।

 

ख़्वाइशों की जगह टूटे ख़्वाबों ने ली आहिस्ता आहिस्ता।

लम्हा-लम्हा यूँ ही कटता रहा आहिस्ता आहिस्ता।।

 

रौनक़-ए-गुल मुरझाता रहा आहिस्ता आहिस्ता।

पत्ता-पत्ता झड़ता रहा आहिस्ता आहिस्ता।।

 

रात-ए-बदर से चाँद सिकुड़ता रहा आहिस्ता आहिस्ता।

शब-ए-तारीक़ सरकता रहा आहिस्ता आहिस्ता।।

 

दरिचों पे चिलमन पसरता रहा आहिस्ता आहिस्ता।

धीरे-धीरे चेहरे पे नक़ाब चढ़ता रहा आहिस्ता आहिस्ता।।

 

सब्र-ए-दिल टूटता रहा आहिस्ता आहिस्ता।

दर्द कतरा-कतरा बढ़ता रहा आहिस्ता आहिस्ता।।

 

उम्मीद का चराग़ ढलता रहा आहिस्ता आहिस्ता।

अँधेरा हौले-हौले बढ़ता रहा आहिस्ता आहिस्ता।।

 

'मेघ' अश्क बहाता रहा आहिस्ता आहिस्ता।

कतरा-कतरा सागर बनता रहा आहिस्ता आहिस्ता।।

 

मंगलवार, १६/९/२५ ,७:२८ PM

अजय सरदेसाई -मेघ


दिल-अज़ारी आपकी


 

मतला:

दिल के बदले दिल देते हो, साहुकारी आपकी।

आज के बाद हम भी करेंगे, तरफदारी आपकी।।

 

शेर २:

ऑंखों में सिमट लिया,वल्लाह, गिरफ़्तारी आपकी।

हिज़्र की रातों में देखी न जाए, बेकरारी आपकी।।

 

शेर ३:

आप से सिखे हमने जिंदगी के फलसफे।

आप ही से सिखी दिल-अज़ारी आपकी।।

 

शेर ४:

आपका नाम लिया तो रौशन शाम हो गई।

रात रात भर हम जागे,चाँदकारी आपकी।।

 

मक़ता:

मेघ कहता है इस ग़ज़ल में, है आपका ही असर।

शेरों में लफ़्ज़ मीरे है जरूर, शाइरी आपकी।।

 

सोमवार, १५/९/२५ , ९:०५ PM

अजय सरदेसाई -मेघ  

 

Sunday, 14 September 2025

वो हसीं मैं मुस्ताक़


मतला:
वो हसीं मैं मुस्ताक़,वो अख़्लाक़ मैं ग़ुस्ताख़। 
मेरा इश्क़ है सादिक़,ये बस इत्तिफ़ाक़,मैं ग़ुस्ताख़।।
 
शेर २:
तेरी आँखों से बरसी,वो नूर-ए-हया की शबनम।
मैंने नज़रों से पिली, तो मैं तिश्नाक, मैं ग़ुस्ताख़।।
 
शेर ३:
तेरी बातों में थी, वो सुर्ख़ी-ए-लब-ओ-नमी।
मैंने ख़्वाबों में चूमा, हुआ बे-अख़्लाक़ मैं ग़ुस्ताख़।।
 
शेर ४:
तिरी ख़ामुशी बोली, मैं सुनता रहा ख़्वाबों में।
रात भर तिरे चेहरे का नूर हुआ इशराक़, मैं ग़ुस्ताख़।।
 
मक़ता:
"मेघ" चुप है मगर दिल में तिरा तराना है।
दुनिया को नहीं मालूम ये इश्तिराक़, मैं ग़ुस्ताख़।।
 
 
रविवार, १४/९/२५ , ९:०३ PM
अजय सरदेसाई -मेघ 

 

·        अख़्लाक़ = अच्छे संस्कारों वाला, शिष्ट और आदर्श व्यवहार करने वाला व्यक्ति

·        मुस्ताक़ = इच्छुक, आतुर

·        इत्तिफ़ाक़ = संयोग, घटना

·        तिश्नाक़ = प्यासा, आतुर

·        बे-अख़्लाक़ = बदतमीज़, बिन-शिष्टाचार

·        इशराक़ = सुबह का उजाला, रौशनी का फैलना

·        इश्तिराक़ = साझेदारी, साझापन

·        अख़्लाक़ = अच्छे संस्कारों वाला, शिष्ट और आदर्श व्यवहार करने वाला व्यक्ति

अंदाज मी ठेवत नाही

मतला:
ते म्हणतात, शब्दांचा लिहाज मी ठेवत नाही।
ही अदा काय कमी आहे, की कटूतेचा अंदाज मी ठेवत नाही।।

शेर २:
असतील कुणी सुसंस्कृत, ज्यांची शिष्टाई अदबी आहे।
मी भावनांचा प्रेमी आहे, अदबी अंदाज मी ठेवत नाही।।

शेर ३:
माझी रचना ग़ज़ल नसेल कदाचित, नज़्मच आहे।
भावना भिडल्या तर क़ाफ़िया-रदीफ़चा अंदाज मी ठेवत नाही।।

शेर ४:
साहित्यिक तो, जो शब्दांत भावना मिसळतो।
ग़ालिब सारखा भाषेचा अंदाज मी ठेवत नाही।।

मक़ता:
मी ‘मेघ’ आहे, हे आकाश माझेच आहे।
वाहत्या वाऱ्यांचा अंदाज मी ठेवत नाही।।

शनिवार, १३/९/२५ ,५;५५ PM
अजय सरदेसाई -मेघ

अंदाज़ मैं रखता नहीं


मतला:
कहते हैं वो कि मैं हर्फ़ों का लिहाज़ मैं रखता नहीं।
ये अदा क्या कम है, कि तल्ख़ियों का अंदाज़ मैं रखता नहीं।।

शेर २:
वो होंगे और जो आदाब-ए-अदबी हैं।
मैं जज़्बातों का क़ाइल हूँ, वो अंदाज़ मैं रखता नहीं।।

शेर ३:
ग़ज़ल न सही, नज़्म ही सही,कोई गिला मैं रखता नहीं।।
जज़्बात छू जाएँ तो काफ़िया-ओ-रदीफ़ के साज़ मैं रखता नहीं।।

शेर ४:
सुख़नवर वो जो हर्फ़ों में घोल दे जज़्बात सारे।।
ग़ालिब-सी हर्फ़-ओ-ज़ुबाँ का मिजाज़ मैं रखता नहीं।।

मक़ता:
मैं ‘मेघ’ हूँ, आसमाँ पर सल्तनत मेरी रही।।
रुख़ हवाओं का है किस जानिब, अंदाज़ मैं रखता नहीं।।

शनिवार, १३/९/२५ , ५:५५ PM
अजय सरदेसाई -मेघ 

तू ऐक ना


तू ऐक ना

शेर १:
माझ्या वेदनांचे रुंजन तू ऐक ना।
माझ्या हृदयाचे स्पंदन तू ऐक ना।।


शेर २:
रात्रभर जागते स्वप्नांचे हे सिंचन।
हळव्या मनाचे सर्जन तू ऐक ना।।


शेर ३:
पावलोपावली भग्न स्वप्नांचे व्यंजन।
डोळ्यांत दाटलेले मूक रुदन तू ऐक ना।।


शेर ४:
हृदयाच्या ठोक्यांना गाण्याचे कोंदण।
ह्या गाण्यांतले यमन तू ऐक ना।।


शेर ५:
अश्रूंच्या धाग्यांनी गुंफलेले जीवन।
तुझ्या स्मिताने झाले उन्मन तू ऐक ना।।


शेर ६:
आयुष्य एक संवेदनशील ग़ज़ल।
त्या ग़ज़ली चे चरण तू ऐक ना।।


शेर ७:
थकल्या श्वासांनी केले समरपण।
शेवटच्या प्रार्थनेचे वंदन तू ऐक ना।।


रविवार, १४/९/२५ , २२:४२ PM
अजय सरदेसाई -मेघ


Saturday, 13 September 2025

ग़ज़ल: ग़ज़ल


हे दुःख नव्हे,शब्दांनी जे व्यक्त आहे।
ही आर्तता शब्दांची आहे,वेड्या ही ग़ज़ल आहे।।

मनातली एक स्वप्न सुंदरी येथे प्रकटली आहे।
अलंकृत शब्दांनी आहे ,वेड्या ही ग़ज़ल आहे।।

मी तिला नी ती मला कधी न भेटलो आधी।
भेट फक्त शब्दांची आहे,वेड्या ही ग़ज़ल आहे।।

शब्दांनी बांधली तिला,एरव्ही ती न वश कुणाला।
शब्दांवाचून जी निसटली आहे ,वेड्या ही ग़ज़ल आहे।।

'मेघ',लय, काफिया,रदिफ हस्तक ज्याचे।
ती, त्याचीच आहे,वेड्या ही ग़ज़ल आहे।।

शनिवार, १३/९/२५ ,११:३० PM
अजय सरदेसाई -मेघ

Friday, 12 September 2025

कदाचित -२


 

तु एकदा आली होतीस छतावर हळुच।
तुझ्या रुपास चंद्राचं चांदणे लाजले कदाचित।।

ते यमदूत माझ्या समोरुन गले एकदा।
त्यांनी मला नाही ओळखले कदाचित।।

त्याला पाहुन डोळ्यांत आले पाणी।
शब्द फुटले नाहीत,रोडावले कदाचित।।

अंधारात या आशेचा दिवा लावून।
मी मुर्त क्षणांना शोधले कदाचित।।

'मेघ', गणगोत पकडून ठेव घट्ट ।
पहा लागेबांधे विस्कटले कदाचित।।

शुक्रवार, १२/९/२५ ,७:३५ PM
अजय सरदेसाई -मेघ

ग़ज़ल : कदाचित-१


 

तुला वाटलं असतं तर मी जगलो असतो कदाचित।
हृदयात तुझ्या स्पंदलो असतो कदाचित।।

तु जपून ठेवलं आहेस का त्या फुलांना।
सांज वेळी, पुस्तकांत भेटलो असतो कदाचित।।

तु चांदणी सारखी बरसलीस जर।
मी रातराणी सारखा मोहरलो असतो कदाचित।।

ते दूरचे क्षितिज रोज खुणावते मला।
पलिकडे आपण भेटलो असतो कदाचित।।

'मेघ', स्वप्नांना देऊ चल उजाळा।
हळव्या क्षणांत गुंतलो असतो कदाचित।।

शुक्रवार, १२/९/२५ , ६:३३ PM
अजय सरदेसाई -मेघ

Saturday, 6 September 2025

Reflections Change



The meaning is the same — only the words change,
In every heart’s mirror, the reflections change.
 
All roses hold fragrance, their beauty is the same,
But look how the colors of each petal change.
 
The spokes of life’s wheel keep turning in time,
Yet, in the joys and griefs of each story there's change.
 
The sky is one, and the stars shine the same,
But their courses across the heavens change.
 
Dharma is respect — its essence never fades,
Though its forms of practice do change.
 
‘Megh’ knows the Truth is One, eternal and bright,
Yet in every vision, its face seems to change.

 

 

Saturday, 6/9/25, 07:59 PM

Ajay Sardesai -Megh


सपनों का घर टूट गया


शेर १:

न जाने क्यों हमारा आईना यूँ टूटकर बिखर गया।

जो अक्स था परिवार का, वो हज़ार टुकड़ों में बंट गया।।

 

शेर २:

हर शख़्स अब ख़ुद की ही बातों में उलझा रहता है।

मोहब्बत का वो धागा, न जाने कब टूटकर कट गया।।

 

शेर ३:

एक वक़्त था दीवारें घर की उसकी चहक से गूंजतीं।

अब खामुशी का साया है, घर का घरपन टूट गया।।

 

शेर ४:

ख़्वाबों की जो रौनक थी, उसने भी साथ छोड़ा है।

परी-सी जो बिटिया थी घर की, उसका दिल भी टूट गया।।

 

शेर ५:

हर शख्स अब तलाशेगा उजाले, किसी नए आईने में।

सुना नही जो टूटा एक बार, फिर से वापस जुड़ गया।।

 

शेर ६:

मगर जो परी थी सलौनी,दो हिस्सों मे बट गयी।

घर उसके सपनों का जो बिचो-बिच से टूट गया।।


शनिवार , ६/९/२५ , १६:०० hrs
अजय सरदेसाई -मेघ


🎼 मराठी ग़ज़ल : छटा वेगळ्या


मतला:

मजकूर तोच, छटा वेगळ्या।

साध्य तेच, तर्‍हा वेगळ्या।।

 

शेर २:

गुलाब सारेच सुवास भरती।

पाकळ्यांच्या छटा वेगळ्या।। 

 

शेर ३:

जीवन चक्राच्या आऱ्यांतून । 

सुख-दु:खांच्या कथा वेगळ्या।।

 

शेर ४:

आभाळ तेच, तारे तेचि।

तारकांच्या दशा वेगळ्या।।

 

शेर ५:

धर्म एक, जगी 'आदर' तो।

धर्माचरणी कथा वेगळ्या।।

 

मकता:

मेघ’ जाणतो सत्य एकच।

लोकांच्या परिभाषा वेगळ्या।।

 

शुक्रवार,५/९/२५ , २:५२ PM

अजय सरदेसाई -मेघ