ऋणानुबंधाच्या जिथुन पडल्या गाठी
भेटींत तृष्टता मोठी
ती एकाकी सांज उमटली क्षितीजा वरती
तुझ्या डोळ्यातींल निळायी पसरली सागर तटी
विचारांनी कैक मनांत केली एकाचं दाटी
तिरकस कटाक्ष टाकत तू झटकली हनुवटी
ऋणानुबंधाच्या जिथुन पडल्या गाठी
भेटीत तृष्टता मोठी
वाटे वारा होऊन बेभान असेच वाहावे
अंगास तुझ्या मी बिलगून स्पर्शावे
रागास तुझ्या भुर्रकन उडवून लावावे
तुझ्या डोळ्यांत मी अलवार हरवून जावे
ऋणानुबंधाच्या जिथुन पडल्या गाठी
भेटीत तृष्टता मोठी
डोळ्यांतून पाऊस गेला कधीच बरसून
मेघ ही गरजला तेव्हा,झाले रिते माझे मन
चालतांना
मी पुळणीवर,मागे पहिले वळून
जाणे पाऊले कोणाची येत होती मागून
ऋणानुबंधाच्या जिथुन पडल्या गाठी
भेटीत तृष्टता मोठी
मंगळवार २२/१०/२०२४ ,१०.१७ PM
अजय सरदेसाई (मेघ)
