मी अबोल आहे, असे तू नेहमी म्हणतेस. पण... बोलताना तुझ सवे शब्दच अपुरे पडतात.
मग मी बोलत नाही, फक्त तुला पाहतो .बोलत असतात ते फक्त मझे डोळे.
पण तुझे त्यांच्याकडे लक्षच कुठे असते! तुझया शब्द जंजाळातून तुला वेळ मिळाला तर पहशील!
अग वेडे , प्रेमाला शब्दांची गरजच नसते.डोळेही बोलून जातात कधी शब्दांच्याही पालीकडले, पण तू ऐकशील ,तर खरी !
अग प्रेमात गरज असते ती फक्त डोळ्यांचीच! डोळसपणे एकमेकांना ओळखण्या साठी, पराखण्या साठी ....,.
अग, प्रिय व्यक्तीची अविरत वाट पाहतात ते डोळेच आणि विरहाने ओले होतात ते ही डोळेच.
सुखाने न्हाहून जातात तेही डोळेच, ईतकेच काय, प्रेमिकांची पहिली भेट घालून देतात तेही डोळेच ना!
म्हणूनच सांगतो प्रिये , फक्त डोळ्यांनीच बोल, शब्दांमागे लागू नकोस , शब्द खोटेही असतात !
फक्त डोळे खरे बोलतात , फक्त डोळेच खरे बोलतात .
अजय सरदेसाई (मेघ)
27/08/1994 7.30
PM
No comments:
Post a Comment