प्रस्तावना

मला कविता करावीशी वाटते , पण जी कविता मला अभिप्रेत आहे , ती कधीच कागदावर अवतरली नाही . ती मनातच उरते , जन्माच्या प्रतीक्षेत ! कारण कधी शब्दच उणे पडतात तर कधी प्रतिभा उणी पडते .म्हणून हा कवितेचा प्रयास सतत करत असतो ...........
तिला जन्म देण्यासाठी , रूप देण्यासाठी ,शरीर देण्यासाठी ......
तिला कल्पनेतून बाहेर पडायचे आहे म्हणून
....

Monday, 4 August 2025

क्षण पुन्हा मिळणार नाही


   

 

मान्य,सौंदर्यास तुझ्या तोड नाही,

प्रेमास माझ्या ही प्रिये,जोड नाही.

 

तो तिरपा कटाक्ष तुझा थेट काळजात रुतला,

म्हणे तुला हृदय घायळ करण्याची,खोड नाही.

 

तुझे स्मित जणू खळखळणारा झरा,

का म्हणतेस उगाच, तू गात नाही.

 

डोळ्यांची भाषा आहे अवगत मला,

का वाटले तुला,मला ते कळणार नाही.

 

चल भेटू चांदण्यात जोवर चंद्र गगनात आहे,

कदाचित हळुवार क्षण हे पुन्हा मिळणार नाही.

 

सोमवार, ४/७/२५ , १२:३० PM

अजय सरदेसाई -मेघ


No comments:

Post a Comment