प्रस्तावना

मला कविता करावीशी वाटते , पण जी कविता मला अभिप्रेत आहे , ती कधीच कागदावर अवतरली नाही . ती मनातच उरते , जन्माच्या प्रतीक्षेत ! कारण कधी शब्दच उणे पडतात तर कधी प्रतिभा उणी पडते .म्हणून हा कवितेचा प्रयास सतत करत असतो ...........
तिला जन्म देण्यासाठी , रूप देण्यासाठी ,शरीर देण्यासाठी ......
तिला कल्पनेतून बाहेर पडायचे आहे म्हणून
....

Sunday, 17 August 2025

कुछ ख़्वाब जमा रखे थे



कुछ ख़्वाब जमा रखे थे, सो उड़ा रहा हूँ,

यही दौलत थी मेरी, सो लुटा रहा हूँ।।

 

तेरी यादों के मंज़र दिल निचोड़ रहे हैं,

एक-एक करके उन्हें मिटा रहा हूँ।।

 

ज़िंदगी यूँ ही गुज़र जाती तो अच्छा था,

मगर तेरी बेदिली का बोझ उठा रहा हूँ।।

 

इश्क़ तुझसे करना रास आया न मुझे,

अब उसी ख़ता की सज़ा पा रहा हूँ।।

 

इश्क़ वालों को दर्द नसीब है — यही निज़ाम है,

मेघ, विरासत जो मिली, उसे निभा रहा हूँ।।

 

रविवार, १७/८/२५ , ६:१५ PM

अजय सरदेसाई -मेघ


No comments:

Post a Comment