आईची गोधडी

 

संध्याकाळी बाल्कनीत बसलो होतो.सूर्य नुकताच अस्त होत होता ,छान गार वारा सुटला होता. वातावरण अगदी मस्त होतं , का कोणास ठाउक गरम गरम बटाटे वडे खायची इच्छा उफाळून आली .गायत्री (माझी बायको) ला विचारल की गरम गरम बटाटे वडे खाणार का म्हणून ?

नाक्यावर मंगेश वडे वाल्याकडे अगदी गरमागरम आणि टेस्टी ताजे बटाटे वडे मिळतात संध्याकाळी या वेळेला. गायत्रीला सुद्धा बटाटे वडा आवडतो, ती हो म्हणाली . मी कपडे चढवले आणि खाली उतरलो .

 

खरं तर काही कारण नाही पण सहज विचार आला , आई मला बटाटे वडा खणायची इच्छा झाली आहे हे समजल्यावर लगेच तयारी ला ही लागली असती आणि अर्ध्या तासाच्या आत गरमागरम बटाटे वडे आणि चहा समोर असता ! आईची माया तिची , मुलाला खायची इच्छा झाली आणि त्या अन्नपुर्णेने ती पूर्ण केली नाही असे कधीच झाले नाही . बटाटे वडे घेऊन घरी आलो , गायत्रीने चहा करायलाच टाकला होता. दोघांनीही मिळून अगदी आनंदात वड्यांवर ताव मारला आणि चहा ढोसला . मन अगदी तृप्त झालं.

 

रात्री झोपताना मी गायत्रीला माझी आवडती गोधडी काढायला सांगितली .आईने माझ्यासाठी प्रेमाने तिच्या जुन्या साड्यां पासून बनवलेली गोधडी .तलम तरीही आश्चर्यकारक पणे उबदार. आईच्या कुशीत शिरल्याची जाणिव करुन देणारी ती गोधडी.जादुची गोधडी.आज पुन्हा अंगावर घ्यावीशी वाटली ती गोधडी.

 

पूर्वी लहान असताना अशीच आईची उबदार गोधडी घेऊन मी बाबां जवळ झोपायचो .रात्री झोपतांना बाबांनी गोष्ट सांगायची आणि आईच्या त्या उबदार गोधडीत गोष्ट ऐकता ऐकता कधी झोप लागायची ते कळायचच नाहीं.

 

आज कितीतरी वर्षांनी झोपतांना आईची गोधडी पांघरून घ्यावीशी वाटली ,तलम आणि उबदार अशी .आईच्या कुशीत शिरल्या सारखे वाटले एकदम .सर्व भिती ,काळजी ,त्रास कुठच्या कुठे पळून गेला. सगळं हलकं हलकं वाटायला लागलं , मनांत आनंद दाटून आला.  आई प्रेमाने माझ्या केसांना तेल लावत आहे असे वाटत होते . आईच्या तोंडून तिच्या आवडत्या गाण्याची लकेर आली .......

 निज निज माझ्या बाळा करू नको चिंता

काळजी जगाची साऱ्या आहे भगवंता

अंगावरी पांघरूण घेऊनिया काळे ,

देवाजीच्या मांडीवर ब्रह्मांड झोपले .

लाख चांदण्यांचे डोळे उघडे ठेवून ,

पिता तो जगाचा आहे जागत अजुनी

 

प्रेमाची उब भासत होती .मला गुंगी लागली. झोपेने कधी ग्रासले ते कळलेच नाही .

 

शुक्रवार   ३०/०८/२०२४   ०८:२६ PM

अजय सरदेसाई (मेघ)

नुक्ताचीं है ये टूटा दिल

 

नुक्ताचीं है ये टूटा दिल और ग़म की रात है।

दिल सह रहा है ग़म और दर्द भी साथ है।।

 

गुजरेगी ये शब न जाने कैसे मिरे दिल पर।

ऐ दिल मिरे संभल,तू बहुत नाज़ुक मिजाज है।।

 

चुपचाप बैठकर बस धड़क रहा है,क्या खास है।

आज कोई तन्क़ीद नहीं तुमसे,ऐसी क्या बात है।।

 

शायद जिसकी नुक्ताचीनी करने से थे बड़े वलवले

उसी की कमी है आज,क्या इसलिए तु उदास है।‌। 

 

क़फ़स में रहकर हर पल उड़ने के ख्वाब देखता है।

कितना मासूम है दिल,ख्वाब आजादी के देखता है।।

 

रविवार, २५/८/२४ , १२:३० PM

अजय सरदेसाई (मेघ)

 

नुक्ताचीं = (विशेषण, adjective )  छोटी छोटी बातों पर भी आलोचना करने वाला , nitpicker

नुक्ताचीनी = "क्रियापद" , verb

नाज़ुक मिजाज = कमजोर , weak

तन्क़ीद = आलोचना या समीक्षा

क़फ़स = पिंजरा

नज़्मों की तल्खियां

तिरे लिखे हुए नज़्मों की तल्खियां मुझे नजर आती है।

चाहे कितनी भी पि रखी हो मैंने, दिल चिर जाती है।।

ये अल्फ़ाज़ है जो लिखे है या शमशेर की धार है।

कितनी आसानी से झुठ का पर्दाफाश कर जाती है।।

दर्द-ओ-ग़म दिलकश है दौनो, इनसे जिंदगी की रौनक बढ़ती है।

इन्ही दौनो की बाहों में तो सुकून से जिन्दगी सो जाती है।।

लज़्ज़त-ए-अदा ,एक बार तू मेरी आंखों में आके तो देख।

न जाने क्यों तैरने को तुम्हें नदी की जरूरत पड़ जाती है।।

वो तो अच्छा है,तिरी नज़्मों ने मुझे भिगो दिया बिल्कुल।

वर्ना ये बारिश तो युही बरस कर गुजर जाती है।।

 

शुक्रवार २३/८/२०२४ १२:२५  PM
अजय सरदेसाई (मेघ)

दो किनारे

 

कभी कभी आंखों से नदी बहती है।

यह सोच के,की हम नदी के दो किनारे है ।।

 

किनारे कभी भी मिलते नहीं।

बगैर किनारों के नदी भी नहीं।।

 

काश के नदी को कोई किनारा होता नहीं ।

काश के तू हिंदू और मै मुसलमान होता नहीं ।।

 

हमारी तालिम ये इजाजत हमें देती नहीं ।

हमे एक दूसरे से कोई सरोकार होता नहीं ।।

 

तिरी जुबान पर राम,और मिरी अल्लाह होता है।

न जाने क्यों फिर भी नजरों में इन्सान होता नहीं ।।

 

मस्जिद और मंदिर तो फानी है,ढल जाएंगे।

तेरा मेरा बसेरा भी यहाँ , दोस्त नाफानी नहीं ।।

 

शुक्रवार २३/८/२०२४

१०:२३ AM

अजय सरदेसाई (मेघ)