प्रस्तावना

मला कविता करावीशी वाटते , पण जी कविता मला अभिप्रेत आहे , ती कधीच कागदावर अवतरली नाही . ती मनातच उरते , जन्माच्या प्रतीक्षेत ! कारण कधी शब्दच उणे पडतात तर कधी प्रतिभा उणी पडते .म्हणून हा कवितेचा प्रयास सतत करत असतो ...........
तिला जन्म देण्यासाठी , रूप देण्यासाठी ,शरीर देण्यासाठी ......
तिला कल्पनेतून बाहेर पडायचे आहे म्हणून
....

Wednesday 4 September 2013

क्षणो क्षणी



















काळोखाच्या साम्राज्यातून जन्म घेत असते पहाट क्षणो क्षणी

प्रकाशाला गिळून पुन्हा एकदा पुढे सरकतो अंधार क्षणो क्षणी

अविश्वासाच्या भिंती फोडून अवतरतो विश्वास  क्षणो क्षणी

विश्वासाचा बळी घेऊन पुन्हा 'मी' म्हणतो अविश्वास क्षणो क्षणी

दुखा:च्या खोल खायीतून वर येत असते सुख: क्षणो क्षणी

सुख:च्या या संथ जालावर दुखा:चे ही तरंग उठती क्षणो क्षणी

मृत्यूच्या विराट मुखातून जन्म घेत असते जीवन क्षणो क्षणी

जीवन हे पुन्हा एकदा देई मृत्यूस आमंत्रण क्षणो क्षणी



अजय सरदेसाई (मेघ)
19/09/1994                         9:00 AM

No comments:

Post a Comment