ही माझी पहिली कविता , 25 वर्ष झाली आता , PVPIT च्या स्पंदन नावाच्या कॉलेज बोर्ड magazine मधे लावली होती. मी माझे नाव न देता " मेघ " या टोपण नावाने दिली होती . सुनील म्हडकर नावाचा एक आमचा मित्र होता , त्याने नेऊन दिली होती . आता या जगात नाही तो , वल्ली होता एक.
तू निशब्द होतेस तेव्हा , तू भरभरून बोलतेस तेव्हा ,
तू हसतेस खळखळून तेव्हा , तू गंभीर होऊन चेहरा ओलवतेस तेव्हा ,
आणि ..................
प्रत्येक त्या वेळी जेव्हा तू बरोबर असतेस ,
मी फक्त तुझे सभवताली असणे अनुभवत असतो , बाकी मला काहीच कळत नाही .
तू माझी आणि मी तुझाच फक्त उरतो
प्रत्येक क्षण स्पंदानात मिसळतो.
अजय सरदेसाई (मेघ)
07/01/1989 6.25 PM
No comments:
Post a Comment