ह्या कवितेचे अर्धे श्रेय जिनेन्द्र पाटील ह्या माझा मित्रचे आहे . ही कविता सुचली तेव्हा आम्ही दोघे दारू पीत बसलो होतो . Jinya आठवते का तुला ....
19/10/1993 9.30
PM
मनाचे फुलपाखरू
तुझया
निळ्या निळ्या
डोळ्यात,
मी स्वतःला हरवून
बसलो .
तुझया
सोनेरी रेशमी
केसांत,
मी स्वतःला गुंतवून
बसलो .
तुझया गालावरच्या
खळीत , मला
चंद्रची कोर
दिसते
तुझया भव्य
कपाळावर ,चांदण्यांची
टिकली हसते.
तुझया
डोळ्यांच्या किनारी
,मेघंचे काजळ
असते
तुझा
पाणिदार नयानंत
,पावसाचे पाणी
हसते .
तुझया गुलाबी
ओठांवर ,गुलाबाचे
फूल खीलते
माझा मनाचे
फुलपाखरू ,त्यावर
झुलते , त्यावर
झुलते.
अजय
सरदेसाई (मेघ)
No comments:
Post a Comment