प्रस्तावना

मला कविता करावीशी वाटते , पण जी कविता मला अभिप्रेत आहे , ती कधीच कागदावर अवतरली नाही . ती मनातच उरते , जन्माच्या प्रतीक्षेत ! कारण कधी शब्दच उणे पडतात तर कधी प्रतिभा उणी पडते .म्हणून हा कवितेचा प्रयास सतत करत असतो ...........
तिला जन्म देण्यासाठी , रूप देण्यासाठी ,शरीर देण्यासाठी ......
तिला कल्पनेतून बाहेर पडायचे आहे म्हणून
....

Wednesday, 14 January 2015

तुझी आठवण


काळाच्या पद्याआड गेलेली तुझी आठवण आज पुन्हा डोकावली

वाटलं ही नव्हता कधी कि तू पुन्हा येशील !

तरी आलीस .......आठवणींतून

खूप दूरवर आलो होता मी तुझ्यापासून ...... चालता चालता

मागे वळून पाहिलं , तू नव्हतीस कुठेच !

फक्त मीच ........ एकटा

आज अचानक आले भरून डोळे

म्हणून मिटल्या पापण्या

आवरण्यासाठी अश्रू

त्या मिटलेल्या पापण्यां समोर तूच होतीस

अश्रूंचा बंद तुटला होता ......

 

अजय सरदेसाई (मेघ)

२७/0३/१९९५


No comments:

Post a Comment